wybąkać

wybąkać
wybąkać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa, wybąkaćam, wybąkaća, wybąkaćają, wybąkaćany {{/stl_8}}{{stl_7}}, {{/stl_7}}{{stl_22}}wybąknąć {{/stl_22}}{{stl_8}}dk IVa, wybąkaćnę, wybąkaćnie, wybąkaćnij, wybąkaćnął, wybąkaćnęli {{/stl_8}}{{stl_7}}'wypowiedzieć coś krótko, niepewnie, niewyraźnie, nieśmiało': {{/stl_7}}{{stl_10}}Był tak stremowany, że ledwo wybąknął „dzień dobry”. Wybąkać od niechcenia słowa przeprosin. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wybąkać — dk I, wybąkaćam, wybąkaćasz, wybąkaćają, wybąkaćaj, wybąkaćał, wybąkaćany wybąknąć dk Va, wybąkaćnę, wybąkaćniesz, wybąkaćnij, wybąkaćnął, wybąkaćnęła, wybąkaćnęli, wybąkaćnięty, wybąkaćnąwszy rzad. wybąkiwać ndk VIIIb, wybąkaćkuję, wybąkaćkujesz …   Słownik języka polskiego

  • wyjąkać — dk I, wyjąkaćam, wyjąkaćasz, wyjąkaćają, wyjąkaćaj, wyjąkaćał, wyjąkaćany «jąkając się wypowiedzieć coś, wybąkać» Wyjąkać słowo, coś niezrozumiałego. Nie mógł nic wyjąkać. Z trudem wyjąkał, o co mu chodzi …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”